همه می دانند
من سال هاست چشم به راه کسی
سرم به کار کلمات خودم گرم است
تو را به اسم آب،
تو را به روح روشن دریا،
به دیدنم بیا،
مقابلم بنشین
بگذار آفتاب از کنار چشم های کهن سال من بگذرد
من به یک نفر از فهم اعتماد محتاجم
من از اینهمه نگفتن بی تو خسته ام
خرابم
ویرانم
واژه برایم بیاور بی انصاف
چه تند می زند این نبض بی قرار
باید برای عبور از اینهمه بیهودگی
بهانه بیاورم...
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
